เคยตั้งคำถามกับตัวเองบ้างไหม ? ว่าทำไม๊ทำไมชีวิตมันดิ้นรนหาความสุขเท่าไหร่ก็เหมือนความสุขที่เจอไม่สุดสักกะที จะเพราะอะไรกันละคะคุณณณ ? ก็ความอยากและ ไม่รู้จักพอไงคะ ที่เป็นปัญหาทำให้สุขที่มีอยู่ดูไม่มีค่าแก่ชีวิตอะไรเลย เพราะไม่ว่าเมื่อไหร่อารมณ์และความรู้สึก ‘อยาก’ ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตแล้ว เมื่อนั้นความสุขที่สะสมมามันก็หมดในพริบตา และจะทำอย่างไรให้ความสุขอยู่กับเรานาน ๆ น.พ. วิทยา  นาควัชระ มีคำตอบที่แตกต่างให้เลือกหาความสุขอย่างมีสติกันค่ะ

1.เมื่อความสุขมันไม่ยั่งยืน หันมาศึกษามองความทุกข์มั่งซิ เพราะคนเรามีความทุกข์พื้นฐานที่หลีกหนีไม่ได้อยู่แล้ว ทั้งเรื่องความไม่สบายกาย ไม่สบายใจล้วนสร้างเรื่องขุ่นมัวให้ชีวิตทั้งสิ้น แต่เชื่อไหมความทุกข์เหล่านั้นมันไม่รุนแรงเท่าไหร่หรอกถ้าเรา ‘ไม่ไปเพิ่มความคิดซ้ำเติมให้เกิดทุกข์มากขึ้น’ ไม่เชื่อลองพิสูจน์ดูก็ได้นะคะ

2.การเจริญสติภาวนาเป็นหนทางหนึ่งที่ได้ผลดีทีเดียว เพราะจะช่วยไปกระตุ้นต่อมประสาท Parasympa – thetic ให้ทำงานมากขึ้น และเกิดสภาวะความสงบ มีสติปัญญาในการดำรงชีวิต เข้าใจและยอมรับกฎของธรรมชาติและกฎของชีวิตได้ง่ายขึ้น ซึ่งหากสาว ๆ ได้ลองทำวิธีนี้รับรองชีวิตดีขึ้นกว่าเดิมแน่นอน

3.ความเจ็บปวดจากความทุกข์เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ แต่น.พ. วิทยา บอกว่า ระดับความทุกข์เป็นสิ่งที่เราสามารถเลือกได้ว่าจะทุกข์แบบไหน เทคนิคง่าย ๆ คือ ฝึกใจให้เกิดสติ ปัญญา เท่านี้แหละค่ะ มันจะช่วยลดความทุกข์ลงให้เหลือที่สุดได้

อายุมากขึ้นทุกวัน ประสบการณ์มากขึ้นเรื่อย ๆ ถึงเวลาที่ต้องตัดสินใจแล้วค่ะว่าจะเลือกความสุขให้อยู่กับเราแบบไหน แต่อย่าเลือกหาความสุขแบบไม่มีสติเลยนะคะ เพราะนั่นแปลว่าคุณจะทุกข์แบบอินฟินนิตี้ทั้งชีวิตเลย

cr pic. พัชริน จิตวิริยนนท์