นายถัง ซี่เกิน (唐際根) หัวหน้าศูนย์โบราณคดีในสถาบันสังคมศาสตร์สาขาเมืองอันหยางกล่าวว่า คลองที่ขุดโดยมนุษย์เป็นทั้งระบบน้ำประปาและโครงสร้างพื้นฐานหลักซึ่งเผยให้เห็นผลงานของช่างเมื่อสามพันปีที่แล้ว

ทั้งนี้ อินซวีเป็นเมืองหลวงแห่งสุดท้ายของราชวงศ์ซาง ( 1600-1046 ปีก่อนคริศตศักราช) และเริ่มมีการขุดซากปรักหักพังตั้งแต่ปี 1928 ที่นับเป็นโครงการด้านโบราณคดีลำดับแรกๆของจีน หลังจากนั้นก็ค้นพบมรดกโลกเป็นจำนวนมากมาย นับเป็นหนึ่งในร้อยของการค้นพบทางโบราณคดีที่ยิ่งใหญ่ของจีนในยุคทศวรรษที่ 20

นายถังกล่าวว่า “หลังจากขุดค้นเป็นเวลานาน 88 ปี แต่กลับต้องผิดหวังเพราะไม่พบแม้แต่กำแพงเมืองเลย ดังนั้นการค้นพบคลองนั้นเป็นสิ่งที่สามารถพิสูจน์ได้ว่าครั้งหนึ่งอินซวีเคยเป็นเมืองหลวงในสมัยโบราณ”
คลองดังกล่าวมีความลึก 4 เมตร กว้าง 6 เมตร เป็นคลองส่งน้ำหลักจากแม่น้ำหวง หรือหวงโห ที่ไหลจากตะวันตกเฉียงเหนือไปตะวันออกเฉียงใต้ อีกทั้งยังมีเขื่อนที่ควบคุมการไหลของน้ำอีกด้วย

“ระบบน้ำประปานี้ครอบคลุมพื้นที่เกือบครึ่งนึงของเมือง โดยไหลผ่านโรงงานเครื่องทองลงหิน หรือ เครื่องม้าล่อ รวมถึงแหล่งที่อยู่อาศัยของปุถุชน ที่ตั้งอยู่ทางใต้ของพระราชวังและวัดวาอารามต่างๆ”

เมืองโบราณอินซวีได้รับการยกย่องจากองค์กรยูเนสโกให้เป็นมรดกโลกเมื่อปี 2006 เนื่องจากมีปรากฏให้เห็นกระดูกและกระดองเต่าที่จารึกด้วยตัวอักษรจีนโบราณ อีกทั้งยังเป็นแหล่งรวบรวมผลงานโลหะสำริดที่จำนวนมากที่สุดของโลก รวมถึง “ซือหมู่อู้ติ่ง” (司母戊鼎) ภาชนะสมัยโบราณของจีนอีกด้วย