คุณผู้อ่านเคยเจอคนประเภทที่เอาแต่พูดโม้ อวยแต่เรื่องตัวเองกันบ้างหรือไม่? เชื่อว่าทุกคนจะต้องเคยเจอ เพราะคนประเภทนี้มีอยู่ในทุกสังคม เจอได้ทุกที่ ซึ่งคนที่มีพฤติกรรมเช่นนี้ มักจะเป็นคนที่มีความฉลาดทางอารมณ์ที่ต่ำ ควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่รับรู้อารมณ์ของคนอื่น จนแสดงพฤติกรรมที่ชวนให้บรรยากาศเป็นพิษอยู่เสมอ ทำให้ผู้คนรอบข้างเอือมระอา เบื่อหน่าย อึดอัด รำคาญ หงุดหงิด และเครียดอยู่ตลอดเวลา

เราจึงจัดคนประเภทนี้ให้เป็น “บุคคลที่เป็นพิษต่อความสุขของสังคม” เพราะพฤติกรรมพวกเขานั้นเป็นพิษต่อคนรอบข้างนั่นเอง ลำพังไม่ใช่แค่อวยตัวเองหรือลูกหลานตัวเองในด้านบวกเท่านั้น บางครั้งก็วิพากษ์วิจารณ์คนอื่นในแง่ลบเสีย ๆ หาย ๆ ถ้าต้องอยู่กับคนประเภทนี้เป็นประจำแบบไม่มีวิธีรับมือ เราอาจจะเสียสุขภาพจิตไปเลยก็ได้

แม้ว่ามารยาทในการฟังเป็นสิ่งที่เราควรมีให้กับทุกคน ทว่าเราก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาเสวนากับคนที่ไม่ได้พูดอะไรที่เป็นประโยชน์นอกจากโม้เรื่องของตัวเอง ชีวิตนี้ยังมีอะไรให้ทำอีกมาก นอกเหนือจากการฟังคนคนหนึ่งพูดเรื่องตัวเองไม่จบไม่สิ้น Tonkit360 จึงมีวิธีรับมือกับมนุษย์ผู้ไม่พึงประสงค์เหล่านี้มาฝาก

ควบคุมอารมณ์ อย่าตอบโต้แบบสิ้นคิดให้เสียคะแนนความคูล

ไม่ว่าเขาจะน่ารำคาญหรือมีพฤติกรรมยั่วโมโหแค่ไหน ก็อย่าได้แสดงอาการว่ามีอารมณ์ร่วมกับสิ่งที่เขาพูด ถ้าเขาอยากพูด ก็ปล่อยเขาพูดไปสิ ไม่ต้องหัวร้อน หงุดหงิด เพราะจะทำให้ตัวเราเองดูแย่ ดูไม่มืออาชีพ ต้องทำเหมือนว่าเรามีวุฒิทางอารมณ์มากพอที่จะไม่สะทกสะท้านกับเรื่องชวนหัวเสียแบบนี้ คีปคูลเข้าไว้ แล้วเราจะดูโปรในสายตาคนอื่น อาจจะยากหน่อย ก็ถอยมาตั้งหลัก สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ หันไปโฟกัสกับสิ่งอื่นก่อน แล้วค่อยลองใช้วิธีต่อไป

หูทวนลม ไม่ต้องเล่นตามเกม

ก่อนอื่นต้องเข้าใจว่าคนประเภทนี้ค่อนข้างจะมีปมที่ไม่มั่นใจในตัวเองเท่าไรนัก จึงพยายามเรียกร้องความสนใจ เล่าเรื่องต่าง ๆ ที่ทำให้ตัวเองดูดี ดูเป็นฝ่ายถูก ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรมาก ก็ปล่อยให้เขาพูด (คนเดียว) ไป นั่งนิ่ง ๆ ทำหูทวนลม สนใจลมฟ้าอากาศ ทำหน้าเหม่อลอย ไม่ต้องเล่นใหญ่ตื่นเต้นตามเกมเขา จนกว่าเขาจะรู้สึกว่ากำลังพูดอยู่กับอะไรไม่รู้ พอไม่มีใครสนใจสักคนเดี๋ยวก็ค่อย ๆ เงียบไปเอง

โต้ตอบด้วยวิธีเอือมระอา อ๋อ เหรอคะ!

อาจจะดูเสียมารยาทไปสักหน่อย แต่ถ้าให้ทนก็คงไม่ไหวเหมือนกัน เวลาที่ต้องทนอยู่ในสถานการณ์แบบนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็ให้ทำหน้านิ่ง ๆ เอือม ๆ แล้วพูดว่า “อ๋อ เหรอคะ!” ด้วยน้ำเสียงโมโนโทน จะกี่ครั้งก็พูดแต่คำเดิมและน้ำเสียงแบบเดิมเป๊ะ ๆ คล้ายว่ากำลังพึมพำกับตัวเองคนเดียว เหมือนหุ่นยนต์ที่ตั้งโปรแกรมตอบโต้อัตโนมัติ ซักพักเขาก็จะจับได้เองว่าเราไม่ได้ตั้งใจฟัง (ไม่ฟังด้วยซ้ำ) เจอแบบนี้ตลอดการสนทนาก็คงมีเงิบกันบ้างแหละ

ตัดบทแบบตอกหน้าเบา ๆ และชาญฉลาด

หากรู้สึกรำคาญพวกที่ชอบโอ้อวดตัวเอง ก็คงอดที่จะแสดงออกว่าหมั่นไส้ไม่ได้ (คนอะไรอวยและหลงตัวเองได้ขนาดนี้) หากหมดความอดทนที่จะนิ่งเฉยต่อไป ลองหาวิธีโต้ตอบให้พวกเขารู้สึกเงิบเล่น ๆ ก็ดีเหมือนกัน เช่น “งั้นลองทำให้ดูหน่อยสิคะ ตอนนี้เลย” “เก่งขนาดนี้ ครั้งหน้าจะให้ทำนะคะ” “เก่งมากเลยค่ะ แต่ทำไมครั้งที่แล้วไม่ทำล่ะคะ ผลลัพธ์น่าจะออกมาดีอยู่นะคะ” หรือคำพูดฉลาด ๆ ซับซ้อนนิดหน่อย กว่าจะประมวลผลได้ เราก็เดินหนีไปไกลแล้ว

อยู่ให้ห่างไว้คือดีที่สุด

วิธีที่ดีที่สุดในการรับมือพวกมนุษย์ที่เป็นพิษเป็นภัยต่อสังคม คือ พยายามอยู่ให้ห่างเท่านั้น (ถ้าทำได้) ในบางกรณีอาจจะไม่ง่าย แต่ก็ยังดีกว่าทนฟังคนพวกนี้พ่นพิษอวยตัวเองอยู่ตลอดเวลา เลือกที่จะไม่สุงสิงอย่างสนิทสนม ปฏิสัมพันธ์กันให้น้อยลง เลิกนิสัยปากหนักตัดบทไม่เป็น ไม่เช่นนั้นตัวเราเองนี่แหละที่จะเสียสุขภาพจิตเปล่า ๆ จำไว้ว่าเราไม่จำเป็นต้องเสียพลังงานกับการคุยกับคนประเภทนี้เกินความจำเป็น