‘ยึดถือความหนักแน่น ไม่หวั่นไหว ..ไม่ต้องโฆษณาประชาสัมพันธ์คุณความดีของเราให้ใครฟัง’

“การพัฒนาหรือการทำงานนั้นย่อมมีอยู่หลายวิธี ต่างคนต่างความคิด เราก็ทำของเรา ถ้ามีอะไรเราก็ปรึกษากัน พ่อ แม่ ลูก จนตกลงกันได้ มีบางครั้งข้าพเจ้าก็ไม่ได้เห็นด้วยกับพระราชดำริของท่านในทันที ถ้าสามารถยกเหตุผลที่ดีขึ้นมา...ก็ทรงฟัง ..ถ้าเหตุผลไม่ดีพอหรืออธิบายไม่ได้…ท่านก็จะอธิบายเหตุผลของท่านจนข้าพเจ้าเข้าใจ

สิ่งที่เราต้องยึดถือไว้คือความหนักแน่น…ไม่หวั่นไหวไปกับการว่ากล่าวนินทาของใครๆ (ซึ่งมีอยู่มากในเวลานั้น) ไม่ต้องโฆษณาประชาสัมพันธ์หรือแก้ตัว ชี้แจงการงานหรือคุณความดีของเราให้ใครฟัง คนที่เขายึดถือเราเป็นที่พึ่งเขาทราบและเข้าใจเราเสมอ ส่วนคนอื่นๆ นั้นสุดแต่ใจเขา เขาจะคิดอย่างไรกับเราก็ช่างเขาเถิด เขาอยากคบหากับเราก็ต้องคบอย่างที่ “เรา” เป็น “เรา” เช่นนี้”

(จาก’สมเด็จแม่กับการศึกษา’ พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี)