ใครๆบนโลกใบนี้ก็อยากเกิดมาร่ำรวยมีเงินมีทองกันทั้งนั้น แต่ความเป็นจริงไม่อาจเป็นแบบนั้นได้ทุกคน กลับกันคือคนส่วนใหญ่บนโลกใบนี้ ยากจน ขัดสนเงินทอง กล่าวกันว่า มีคนเพียง 2% บนโลกใบนี้ที่เป็นผู้ครอบครองทรัพย์สมบัติเกือบ 80% ของโลก พูดให้เห็นภาพชัดๆก็คือ สมมุติว่า โลกนี้มีคนอยู่ 100 คน และมีเงินอยู่ทั้งโลก หนึ่งล้านบาท จะมีคนเพียงแค่ 2 คนเท่านั้นที่ครอบครองเงิน แปดแสนบาท ที่เหลืออีกสองแสนบาทนั้น พวก 98 คนที่เหลือเอาไปแบ่งกัน และแน่นอนว่า ใน 98 คนนั้น ก็ไม่แปลว่า จะได้เท่ากันทุกคน คน 98 คนนี้ต้องแก่งแย่งแข่งขันกัน ดูแล้วช่างน่าเหนื่อยใจจริงๆ

ยอมรับแต่โดยดีเถิดว่า การจะร่ำรวยเป็นมหาเศรษฐีนั้น ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร ขอเพียงพออยู่พอกิน ไม่เป็นหนี้เป็นสินก็พอแล้ว หลายๆคนติดตามค้นหาแต่คาถาที่จะพาให้ร่ำรวย แต่บทความนี้ขอนำเสนอ คาถากันจน ก่อนจะรวยต้องก้าวข้ามความยากจนให้ได้เสียก่อน โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆฟรีๆ การจะเป็นผู้มีอันจะกินขึ้นมาได้ ต้องใช้เวลาและความสามารถหลายอย่างประกอบกัน ในเบื้องต้นพาตัวเองให้ห่างไกลจากความจนกันก่อนดีกว่า โดยจำ 2 ข้อคาถานี้ให้ขึ้นใจ

คาถาที่หนึ่ง คือ โอม..เจ้าจงใช้เงินให้น้อยกว่าที่หามาได้

คาถาแรกนี้เป็นคำสั้นๆเพียงสิบคำเท่านั้น อย่าได้อ่านมันอย่างผ่านเลย หรือทำเป็นไม่เห็นค่า เพราะคาถาข้อนี้แหละ จะเป็นตัวตัดสินว่า อนาคตเราจะเป็นคนรวยหรือคนจน ลองคิดดูสักนิดเถิดว่า ต่อให้เรามีเงินเดือนมากมายแค่ไหนก็ตาม จะกี่หมื่น กี่แสน กี่ล้านนั้นไม่สำคัญ ถ้าหากว่าหาได้มาเท่าไหร่ก็ใช้เท่านั้น มีหนึ่งล้านใช้หนึ่งล้าน มีร้อยล้านก็ใช้ร้อยล้าน รับประกันได้เลยว่า ชาตินี้ไม่มีวันรวย ยกตัวอย่างด้วยเงินเป็นล้าน อาจดูห่างไกลความเป็นจริง ลองดูอีกหนึ่งตัวอย่างก็ได้

ถ้านายชายมีเงินเดือนห้าหมื่นบาท ได้รับเงินมาก็ใช้ๆจ่ายๆ อยากได้อะไรก็ซื้อ อยากกินอะไรก็ไปเสาะหามากิน เรียกว่ามีเงินเดือนห้าหมื่น ก็ใช้หมดทั้งห้าหมื่นทุกเดือน เพราะคิดว่า เงินหมดเดี๋ยวต้นเดือนก็ได้ใหม่ ไม่ต้องกลัวอะไร เป็นเรื่องแปลกแต่จริง คนเราเมื่อเคยกินเคยใช้ของดีของแพงมาระดับหนึ่งแล้ว จะให้กลับไปกินไปอยู่อย่างธรรมดานั้น เป็นไปได้ยาก หรือไม่อยากจะกลับไปจนแบบเดิม กลายเป็นคนนิสัยติดหรูติดรวย ไม่รู้จักพอ จนถึงขั้นก่อหนี้ได้ในที่สุด ทั้งๆที่มีเงินมากมาย แต่ด้วยความไม่พอใจและอยากได้ ทำให้มีเงินเท่าไหร่ก็ไม่พอใช้ แบบนี้ไม่มีทางรวย หากวันหนึ่งโชคร้ายถูกให้ออกจากงาน จะเอาเงินที่ไหนใช้ เพราะตอนมีไม่เคนเก็บไม่เคยออม ยิ่งถ้าเป็นหนี้นี้จบเลยชีวิต

คาถาข้อที่สอง โอม..เจ้าจงระวังเรื่องการใช้เงิน

เพราะรายจ่ายจะเพิ่มขึ้นตามรายได้เสมอ มันเป็นธรรมชาติ มันเป็น เช่นนั้นเอง คาถาข้อนี้เป็นจริงอย่างที่สุด ลองสังเกตุตัวเองก็ได้ ตอนสมัยเงินเดือนน้อยๆ ก็อยู่แบบชักหน้าไม่ถึงหลัง ตอนนี้เงิน สองแสน เงินก็ยังชักหน้าไม่ถึงหลังอยู่เหมือนเดิม เพราะมนุษย์มีความสามารถพิเศษคือ หาเรื่องใช้เงินได้เพิ่มขึ้นเสมอ อยากได้อะไร มักจะอ้างว่า จำเป็นทั้งนั้น บ้านหลังเล็กเคยอยู่ได้ตอนเงินเดือนสองหมื่น พอเงินเดือนสองแสน เกิดเป็นความจำเป็นต้องหาบ้านที่ใหญ่กว่าเดิม อ้างเหตุผลต่าง ๆ นานา จึงเป็นไปได้ว่า หาเงินมาเท่าไหร่ ก็ไม่พอใช้อยู่ดี เพราะมนุษย์มีความสามารถอันน่าทึ่งในการหาเรื่องใช้เงิน และคนส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้น เราจึงยังเห็นคนบ่นว่าจนอยู่เกลื่อนเมือง

หากไม่อยากจน ท่องคาถาสองข้อนี้ก่อนนอนทุกวัน ใช้เงินให้น้อยกว่าที่หาได้ และระวังอย่าใช้ค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นตามรายได้ ยิ่งมีเงินมากต้องระวังการใช้จ่ายให้มาก ถ้าทำได้ครบถ้วนทั้งสองข้อ รับรองว่า ชาตินี้ถึงจะไม่รวยล้นฟ้า ก็จะไม่ตกอับยากจนแน่นอน